Dziś 13 jutro 30
Komentarze: 1
Dawno mnie tu nie było i choć działo się w moim życiu wiele to nie opiszę tego na łamach tego bloga. Bo on już za chwilkę, a może właśnie teraz stanie się zupełnie innym blogiem. Czytając wszystkie wpisy i uważnie przyglądając się sobie zauważyłam, że ten blog stał się światkiem mojej wielkiej metamorfozy, metamorfozy 13 lat.
Bo widzicie, stworzyłam własną teorię, może dotyczy ona tylko mnie , a może wielu osób na całym globie. Otóż tak naprawdę mając 13 lat pierwszy raz stajemy oko w oko z życiem. Stajemy z nim do walki, krwawego, cięzkiego pojedynku. I zdajemy sobie sprawę , że jesteśmy bezsilni, bo życie popycha w naszą stronę kolejne mniejsze, większe problemy. Wybory, decyzje, upadki...
Stoimy na wielkim ringu, po jednej stronie my - sami , opuszczeni; a po drugiej stronie ono - życie. Wpatrujemy się w siebie długo, jak w zwierciadło. Właśnie w wieku 13 lat poznajemy życie chociaż w małym stopniu, bo nie zawsze jest kolorowo, nie zawsze jest czarno.
Walczymy...Ja walczyłam do końca. Upadałam i podnosiłam się i wygrałam tą walkę. Wstałam z podniesioną głową, świadoma swojego czynu, a życie...? Zostawiło mnie na chwilę w spokoju. Bo ja wiem, że wróci. Zaatakuje ze zdwojonom siłą, a ja będę gotowa, bo już umiem z nim walczyć. To nie będzie już dla mnie takie straszne, bo jestem silniejsza. Każdy ma inne poglądy, wiem. A ty ? Podniosłaś się z ziemi walcząc do końca, czy poddałaś się bezsilnie? Poddałaś się i uciekasz przed życiem, które goni Cie, by w końcu znów dopaść?
Właśnie, dlatego to już nie pamiętnik ciemności. To jest pamiętnik 13- latki. I równo w moje 14 urodziny ( 8 października ) ten blog przejdzie w ręce kolejnej 13- latki, która poprowadzi go przez rok, a później przekaże go kolejnej i następnej. Bo ludzie róźnią się od siebie...
A dzień przed pożegnaniem opublikuje wszystkie notki jeszcze raz i wrzucę w kategorię " Memories des tenebres autorstwa Żyrafy ". I każdy piszący będzie wrzucał swoje posty do kategorii zeswoim nickiem. A ja? Ja odejdę na innego bloga, wpadając tu czasem by przekazać pamiętnik następnej osobie.
A drogą mikę zapraszam, do napisania do mnie meila po prostu : pkieliba@wp.pl , jeżeli ma jakieś wątpliwości. Nigdzie nie nazwałam nikogo debilem.
Dodaj komentarz